Hanna van Doornum
Sinds Hanna een potlood vast kan houden tekent zij altijd en overal. Als kind tekende ze papieren vol met poppetjes die ze liet leven door erbij te fantaseren. De keuze om kunstacademie te gaan doen was al snel gemaakt.
Ze is nu werkzaam als beeldend kunstenaar in Utrecht. Haar werk kenmerkt zich nog steeds door een speelsheid en een levendige fantasie, gecombineerd met een gevoel voor uitgebalanceerde kleur, vorm en compositie.
De inspiratie voor haar schilderijen haalt Hanna uit haar directe omgeving. Dingen die haar aanspreken zet ze op doek. Soms herkenbaar, dan vormt het een uitgangspunt voor het schilderij dat eromheen ontstaat. Maar soms vervormt ze het ook zo, zoals ze het had willen zien. Langer, korter, schever of meer als een monstertje. Of geheel onherkenbaar, zodat er een fantasiewereld ontstaat die alleen Hanna begrijpt en zich voordoet in een abstracte vormentaal.
Binnen een schilderij is ze graag met lijnen bezig op zoek naar de verhouding tussen vlak en lijn en ruimte. Van lijnen maakt ze een soort tekening met verf die op of onder het schilderij ontstaat of de verschillende onderdelen met elkaar verbindt.
Zo betast ze door middel van de formele beeldende middelen de grens tussen figuratie en abstractie.
De tekeningen, gemaakt op vakanties en reizen, vinden hun oorsprong bij nabootsing van de werkelijkheid. Ze zijn tot stand gekomen doordat ze ze tekende op het moment dat ze datgene wat ze tekende waarnam. Ze tekende naar de waarneming, althans een selectieve waarneming. Hanna laat dingen weg of verzint er dingen bij, om de tekening er zo uit te laten zien, zoals zij dat wil.
Naast deze tekeningen is ze de laatste tijd steeds meer intuïtieve tekeningen gaan maken. Dit zijn tekeningen waarbij ze inspiratie opdoet uit haar directe omgeving, maar dit niet zodanig op papier zet als herkenbaar. Vaak zijn het dieren die vervormd worden tot een soort monstertjes of vlekken met lijnen. Dat tekenen is een proces waarbij ze reageert op hetgeen er op haar papier ontstaat.
