Harrie Gerritz
Harrie Gerritz volgde de avondlessen van de Academie voor Beeldende Kunsten te Arnhem. Over zijn werk zegt hij : Soms gebeurt het. Je maakt iets wat er onweerstaanbaar uitziet zonder het te begrijpen. Kunst is een onbekende werkelijkheid. Tijdens het schilderen ben ik op zoek naar wat zich in mij verbergt, het moment van de kunst. Kunst hult zich in camouflagekleuren.
Vanaf het midden van de jaren zestig legt Harrie Gerritz zich toe op het realistisch weergeven van zijn favoriete landschap: het land van Maas en Waal. Het is zijn dierbare thuislandschap gelegen tussen de twee grote internationale rivieren, die elkaar rond Wijchen bijna raken. Het uitgangspunt in zijn werk is weliswaar figuratief, maar het resulteert vaak in een gestileerde beeldtaal, waarbij de nadruk ligt op de innerlijke beleving van zijn favoriete droomplekken. De contouren van een geïsoleerd kerkgebouw, een versterkte toren, een hekwerk of een boerenschuur blijven bijna zichtbaar, meestal neergezet in heldere, expressieve kleuren.
Het weergegeven detail, van dichtbij gezien of summier aangegeven in horizontale en verticale lijnen, staat symbool voor het geheel. Dan maakt het ook niet meer uit vanuit welk perspectief het land wordt weergegeven, frontaal, horizontaal of in vogelperspectief. De natuur zelf maakt de dingen wel duidelijk. En zeker voor het geoefende oog van de kunstenaar die het fenomeen al decennialang doorvorst: “Het landschap zit in me…”, aldus Harrie Gerritz.
