Lon Buttstedt verzamelt op haar reizen alle mogelijke ‘gevonden voorwerpen’, die zij combineert tot eenvoudige vaak symmetrische, maar steeds raadselachtige werken, die de toeschouwer prikkelen verklaringen te zoeken.
Een vorm van sampling dus van soms triviale, rituele of archeologische attributen met geen of verloren gegane betekenis.
Binnen het kader komt een stille, intieme wereld tot leven met grote contrasten. Plat en ruimtelijk, licht en donker, tederheid en agressie worden moeiteloos in samenhang met en wisselwerking tot elkaar gebracht.
In de serie schilderijen ‘Himalaya blues’ spelen zorgvuldig in lapjes verpakte boeddhistische geschriften de hoofdrol.
Zwevende meren, pas ontkiemde plantjes, bergtoppen, en vlammen bewegen zich als hemellichamen boven de kleurige pakketjes. Zij lijken aan deze pakketjes ontstegen te zijn en zo een deel van de geschriften te visualiseren.
Lon Buttstedt gebruikt verschillende symbolen, ontleend aan zeer uiteenlopende culturen binnen een werk. Zoals de Middeleeuwse kunst plaatst zij haar attributen boven elkaar in een mysterieuze hiërarchie der dingen. Zonder zich te bekommeren om hun herkomst handelt ze als een onbevangen ontdekkingsreiziger: de betekenis ligt in de verbazing.